ANKARA- 05.11.2025- 28 Mayıs 1925 tarihinde İstanbul’da dünyaya gelen Bülent Ecevit, 1974–2002 yılları arasında beş kez başbakanlık görevini üstlendi. Eski bir gazeteci olan ve şairliğiyle de tanınan Ecevit, 5 Kasım 2006’da Ankara’da hayatını kaybetti. 

1943-1950 yılları arasında Kastamonu Milletvekilliği yapan Prof. Dr. Fahri Ecevit ile Ressam Nazlı Ecevit çiftinin çocukları Bülent Ecevit, Robert Kolejinden arkadaşı Rahşan Aral ile 1946 yılında evlendi.

Ankara'da 1944'te Basın-Yayın Genel Müdürlüğüne İngilizce çevirmeni olarak giren Ecevit, 1946'dan 1950'ye kadar Londra'da Türk Basın Ataşeliğinde görev yaptı.

1950-1960 arasında Ulus gazetesinde, ardından Yeni Ulus ve Halkçı gazetelerinde yazar ve yazı işleri müdürü olarak çalışan Ecevit, 1954 sonu ile 1955 başlarında ABD Kuzey Carolina'da yayımlanan Winston-Salem gazetesinde konuk gazeteci olarak görev yaptı. 1965'te Milliyet gazetesinde günlük yazılar yazmaya başlayan Ecevit, 1972'de aylık Özgür İnsan, 1981'de haftalık Arayış, 1988'de aylık Güvercin dergilerini çıkarttı.

Ulus gazetesinde politikaya ilgi duyan Ecevit, 1954'te CHP'nin Çankaya Ocağı'na kaydolmasıyla, yarım asırlık siyasi yaşamına da ilk adımı attı.

Ecevit, 1957-1980 arasında önce Ankara, sonra Zonguldak'tan CHP milletvekili oldu, 1960-1961'de Kurucu Meclis üyeliği yaptı. 1961-1965 arasında İsmet İnönü tarafından kurulan hükümetlerde Çalışma Bakanı görevinde bulunan Ecevit, bu dönemde toplu sözleşme ve grev haklarının yasalaşması, sendikal özgürlüğün sağlanması ve sosyal güvenlik konularındaki kararlara imza attı.

CHP'nin en üst organı olan Parti Meclisine 1959'da giren Ecevit, 1966'da CHP'de başlayan "Demokratik Sol Hareket"le birlikte Genel Sekreterliğe seçildi. 1971'de ise partisinin askeri yönetimce oluşturulan hükümete katkıda bulunmasına karşı çıkarak bu görevinden ayrıldı. Ecevit, istifa ettikten sonraki dönemde CHP'nin "değişmez" genel başkanı gibi görülen 2. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü'ye karşı çalışma yürüttü.

5. Olağanüstü Kurultayı sonrası CHP Genel Başkan seçildi

CHP'nin 1972'de yapılan 5. Olağanüstü Kurultayı'nda Parti Meclisi, İnönü'ye rağmen Ecevit'in yanında yer aldı. Bunun üzerine İsmet İnönü, 33 yıldır yürüttüğü CHP Genel Başkanlığı görevinden istifa etti. Ecevit, 14 Mayıs 1972'de toplanan "Genel Başkanlık Seçimi Özel Kurultayı"nda CHP'nin yeni Genel Başkanı oldu.

1973 seçimlerinde en çok oyu aldığı halde hükümeti kuramayan Ecevit, 1974 yılının çok tartışılan CHP-MSP koalisyonunun başbakanı oldu.

Ecevit, CHP'nin 1973'teki seçim kampanyası sırasında Kars'ın Susuz ilçesinde çiftçilik yapan Şahzade Şahin'in evine misafir oldu. Şahin'in burada Ecevit'e söylediği "Bizi bu dar günlerden kurtar Karaoğlan" sözü ertesi gün gazetelere yansıdı ve bu tarihten sonra Ecevit, "Karaoğlan" olarak anılmaya başlandı.

CHP Genel Sekreteriyken, "sosyal demokrasi" kavramı yerine "demokratik sol" kavramını kullanmaya başlayan Ecevit, 1974'te toplanan 22. CHP Kurultayı'nda "Cumhuriyet Halk Partisi demokratik sol bir partidir" ifadesini parti tüzüğüne koydurdu.

20 Temmuz 1974 Kıbrıs Barış Harekatı

Bülent Ecevit'in Başbakanlığını yaptığı 37. hükümet, 20 Temmuz 1974'te "Ayşe tatile çıksın" parolasıyla Kıbrıs Barış Harekatı'nı gerçekleştirerek adaya barışı getirdi.

Ecevit'in başında bulunduğu hükümet, harekat sonrası Türkiye'ye uygulanan ambargolara karşı direnişiyle de akıllarda yer etti. CHP-MSP hükümeti, haşhaş ekimi yasağını, yasa dışı kullanımı önleyici tedbirler alarak kaldı­rdı. Bu dönemde Türkiye'nin Ege'deki hakları gündeme getirildi.

Bülent Ecevit, 1977'de bir azınlık hükümeti kurdu fakat güvenoyu alamadı. Partisinin TBMM'de çoğunluğu bulunmamasına rağmen 1978'de bazı bağımsız üyelerin ve küçük partilerin katkısıyla hükümet kuran Ecevit'in Başbakanlığı 21 ay sürdü.

Hakkında açılan dava sayısı 130 oldu.

Bülent Ecevit, 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra, askeri yönetime kar­şı çıkışları nedeniyle üç kez hapse mahkum edildi. Siyasal haklarından yoksun bırakıldığı yıllarda da siyasi çalışmalarını sürdürdüğü gerekçesiyle Ecevit hakkında 130 dava açıldı.

Bülent Ecevit'in siyasal haklarından yoksun bırakıldığı dönemde eşi Rahşan Ecevit tarafından Demokratik Sol Parti (DSP) kuruldu. 1987'deki halk oylamasıyla siyasi yasağı kaldırılan Ecevit, DSP Genel Başkanlığına seçildi. Kısa bir süre sonra yapılan genel seçimlerde partisi iyi sonuç alamayınca Ecevit bu görevden ayrıldı.

Ecevit, 1989 yılında yapılan olağanüstü kurultayda yeniden DSP Genel Başkanı seçildi ve 1991 seçimlerinde Zonguldak'tan milletvekili oldu.

Bu seçimler sonucunda Süleyman Demirel liderliğindeki Doğru Yol Partisi ve Erdal İnönü'nün lideri olduğu Sosyal Demokrat Halkçı Parti (SHP) koalisyon hükümeti kurdu. Bu hükümet, Adalet Partisi (AP) ve CHP'yi siyaset sahnesine tekrar soktu. AP kendisini feshettiyse de CHP, Deniz Baykal'ın girişimleriyle yoluna devam etti.

CHP ve DSP'yi birleştirme girişimleri, Ecevit'in Baykal'dan farklı siyasi tarzı nedeniyle başarıya ulaşamadı.

DSP, 1994 seçimlerinden sonra solun en büyük partisi konumuna geldi. Ecevit, DTP ve ANAP ile kurulan hükümette Başbakan Yardımcısı, daha sonraki DSP-DYP-ANAP azınlık hükümetinde de Başbakan oldu.

Ecevit'in, 11 Ocak 1999-28 Mayıs 1999 tarihleri arasında Başbakanlık yaptığı 56. Hükümet döneminde bölücü terör örgütü PKK'nın elebaşı Abdullah Öcalan, Kenya'da yakalanarak Türkiye'ye getirildi.

Bülent Ecevit, 1999 seçimleri sonrasında DSP'nin MHP ve ANAP ile koalisyonu sonucu kurulan 57. Hükümet'in başbakanlığını yürüttü.

Fazilet Partili Kavakçı'nın başörtüsüyle TBMM Genel Kuruluna girmesine tepki

Fazilet Partisinden (FP) 1999 yılında İstanbul milletvekili seçilen Merve Kavakçı'nın başörtülü olarak TBMM Genel Kurul salonuna gelmesine gösterdiği tepki, Ecevit'in siyasi hayatındaki önemli olaylardan biri olarak kayıtlara geçti.

FP'li milletvekillerinin alkışlarıyla salona giren Kavakçı, DSP'li üyelerin yoğun protestosu ile karşılaşmıştı.

DSP Genel Başkanı ve Başbakan Ecevit, söz alarak, "Burası devletin en yüce kurumudur. Burada görev yapanlar devletin kurallarına geleneklerine uymak zorundadırlar. Burası devlete meydan okunacak yer değildir. Lütfen bu hanıma haddini bildiriniz." açıklamasını yapmıştı.

Yemin edemeyen Kavakçı, sonrasında verilen bir kararla Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığından çıkarılmıştı. Kavakçı'nın Türk vatandaşlığının kaybettirilmesine dair Bakanlar Kurulu kararı, 3 Temmuz 2017'de Resmi Gazete'de yayımlanan Bakanlar Kurulu kararıyla yürürlükten kaldırılmıştı.

Dönemin Cumhurbaşkanı ile Kriz çıkaran kavga

Dönemin Başbakanı Bülent Ecevit ile 10. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer arasında 19 Şubat 2001'de Milli Güvenlik Kurulu (MGK) toplantısında "Anayasa kitapçığı fırlatma" ile başlayan kavga, devlet krizine dönüşmüştü.

Başbakan Ecevit, toplantıyı terk etmesinden kısa bir süre sonra kameraların karşısına geçti ve MGK toplantısında Sezer'in kendisine Anayasa kitapçığını fırlattığını açıkladı.

Tüm Türkiye'nin izlediği açıklamasında, Sezer'in "terbiye dışı bir üslupla" kendisine ağır ithamlarda bulunduğunu belirten Ecevit, "Ya kendisine aynı üslup içinde yanıtta bulunacaktım veya toplantıyı terk etmek zorunda kalacaktım." dedi.

Bu olayın Ecevit'in ağzından duyulmasından saatler sonra Türkiye, tarihinin en ağır ekonomik krizlerinden biriyle karşı karşıya kaldı. 

2002 Yılı seçimlerinde baraj altında kaldı

Partisi 2002'deki erken seçimlerde barajı aşamayan Bülent Ecevit, 2004 yılında yapılan DSP 6. Olağan Kurultayı ile aktif siyaseti bıraktı.

Ecevit, 18 Mayıs 2006'da geçirdiği beyin kanamasının ardından tedavi altına alındı. Yaklaşık 6 ay boyunca tedavi gördü, yoğun bakımda kaldı. Bülent Ecevit, 5 Kasım 2006'da 81 yaşında solunum yetmezliği nedeniyle hayatını kaybetti.

Ecevit'in cenazesi, 11 Kasım 2006'da Devlet Mezarlığı'na defnedildi.

Siyasi kimliğinin yanı sıra şair ve yazar kimliği ile de tanınan Ecevit, şiir ve siyaset üzerine çok sayıda kitap yazdı.

Ecevit'in, büyük bir kısmını Rahşan Ecevit'e yazdığı bilinen şiirlerinden oluşan "El ele büyüttük sevgiyi" hafızalarda en çok yer eden eseri oldu.