enkaz
öyledir
hayatı
bir enkazın altındaymış gibi yaşarsan
“sesimi duyan var mı”
diye çırpınır durursun
emin ol
o sesi
kendinden başka kimse duymayacak
haykırmakta değil çare
yıkıntılar sahte
tozunu silkele hayatın
aç gözünün önünü
sonra da gözünü
sesini duy
enkaz altındakilerin
Mehmet Fatih Koşan
(Bir Yemin Gibisin, Şiir Kitabından, Sinada Yayınevi, 2022. Değerli dostum Sayın Koşan’a paylaşım izni için teşekkür ediyorum.)
…
Merhaba değerli dostlar…
Günlerdir Suriye’de yaşananları izlemek için ekran karşısında adeta kilitlenmiş bir şekilde donup kaldım. Yıllardır Suriye bizlerle birlikte yaşayan yoğun bir nüfus oluşturan “uzun süreli ‘Misafir’ geçici koruma statüsündeki Suriyelilerin” geldiği ülkeydi bizler için.
Birkaç gündür izlediğim görüntülerde acaba eski görüntüleri mi izliyorum dedim kendi kendime. Saddam sonrası Irakta yaşananlar, Afganistanda yaşananlar, Bosna Hersekte yaşananlar, Libyada yaşananlar, yakın zamanlarda İsrailde Filistinde ve çevresindeki ülkelerde yaşananlar ….
…
Anadolu coğrafyasında yaşayan bizlerin geçmişinde yaşanan travmaların hatırlanması da bir travma olsa gerek. Çanakkale Şehitliğini ziyaret ederseniz Şamdan Halepten nice Mehmetlerin olduğunu da görürsünüz. Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sonrasında Ortadoğuda çoğu “cetvelle çizilmiş yapay sınırlara sahip” ülkelerle biz, yakın komşuyuz. En uzun sınırımız da Suriye ile ve 911 km uzunluğunda, nasıl etkilenmeyelim çevremizde olanlardan.
…
Suriyede bugün yaşananlar şüphesiz çok önemli, hapishanelerdekilerin dışarı çıkıma konusundaki şaşkınlık tam da kameralara yansıyan küçücük çocuğun donup kalması kadar “şok edici”. Yanı başımızda insanlık suçu işlenen hapishanelerdekilerin “sessiz çığlıklarını” modern / çağdaş / gelişmiş / zengin / insan hakları aşığı devletler “Duymadı / Görmedi / Bilmedi… Ah bu “üç maymun”u oynayanlar, bir gün, o hesabın şaşmayacağı günde adl-i İlahi de, Mahkeme-i Kübrada bu zalimler hesap verecekler, bunda hiç şüphe yok.
…
Diliyorum ki, mazlumların ahı yerde kalmasın (kalmaz da), yarınlar bugünlerden daha ferah, mutlu ve huzurlu geçsin. Yaşanan sıkıntılar geride kalsın ama o insanlar acılarıyla başbaşa kalmasınlar. Uzun bir tedavi ve rehabilitasyon süreci bekliyor onları da biz yakın komşularını da…
…
Belki bugünden yarına değil ama bir “tersine göç süreci” iyi planlanmalı, göçün öznesi olan “insan” göz ardı edilmemeli. Evler inşaa edilir, yollar yapılır, yeni bir yaşam da kurulur lakin insanın yaşadıklarını unutması kolay olmuyor. Anadolu coğrafyasında bugün yaşayanların hemen hepsinin genetik mirasında bir “göç hikayesi” vardır. Nesilden nesile aktarılan korkular, kaygılar ve sıkıntılarla başetmek için de çok çaba göstermek gerek.
...
10 yılı aşan bir süreden beri ülkemizde “geçici koruma statüsünde” yaşayan, burada doğup büyüyen, çocuklarımızla aynı okulda yetişen, anne ve babasının, dedesinin ninesinin geldiği ülkeye “yabancı” bir grup var. Tersine göç de kolay olmayacak, hem maddi koşulların hem de duygusal ortamın hazırlanması biraz zaman alacak.
…
Şair Dostumun dediği gibi; “sesimi duyan var mı” sorusunu kimler duyacak bakalım. Yaşadığım 54 yılda dünyada neler yaşanmış diye kütüphaneye gidip bir arşiv taraması yapsam, uzun yıllar oturduğum yerden kalkamam sanırım. İnsanoğlu çabuk unutuyor, yaşadıklarından çok da ibret almıyor ki, acılar “tıpkı basım” gibi tekrarlanıyor. Bir yanıyla unutmak “iyileşmeyi” kolaylaştıran bir unsur. Toplumsal hafızada hiçbir şey kaybolmuyor aslında…
…
Rahmetli Necip Fazıl Kısakürek ne güzel ifade etmiş:
“ İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
…
Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! …”
…
Kuran- Kerim’de; Nisa Suresi 75. Ayette;
“Size ne oluyor ki, Allah yolunda, ayrıca, baskı altına alınıp çaresiz bırakılarak: “Rabbimiz! Ahâlisi zâlim olan şu memleketten bizi kurtar. Bize tarafından bir sahip gönder, bize katından bir yardımcı yolla!” diye yalvarıp duran zavallı erkekler, kadınlar ve yavrular uğrunda savaşmıyorsunuz?”
Peygamberimizin (S.A.V.) Hadislerinde;
Hz. Ebûbekir’in (r.a.) işittiğine göre, Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“İnsanlar bir zalimi görürler de onun zulmüne engel olmazlarsa, Allah’ın onları genel bir azaba uğratması kaçınılmazdır.” (Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân, 5; Ebû Dâvûd, Melâhim, 17)
Canın Özünden, Can-ı Gönülden …
…
Dr. Özcan Kars / drozcankars.yenibaskent@gmail.com / @drozcankars
