İnsanoğlu bu, kendine bakmadan başkalarını eleştirir ya da kendini görmez karşısındakini küçümser! ..
Önce dönüp bir bakın kendinize…
İnsanlar her zaman bir başkasıyla yarış halindedir. Kendinden çok başkalarının ne yaptığı ile ilgilenir.
Oysaki insanın tek meşgul olması gereken kişi kendisi olmalıdır…
Kendisi ile ilgili olan kişi hayatta kazanır.
Çünkü kendisini biliyordur.
Bu tarz insanlar kendi sınırını da bilir haddini de…
Diğerleri için aynı şeyi diyemeyiz.
İnsanlar genelde içe dönük yaşamalıdır %100 olmasa da…
Kendilerinin farkında ama abartısız olmalıdırlar.
Diğer insanları baz alarak yaşayanlar sadece taklit olmaktan öte gidemezler.
Çevresi ile çok ilgili olan insanlar hayatta hep kaybedenler sınıfında olmuşlardır…
Çünkü ne kendi potansiyellerinden haberleri vardır ne de kendilerine üçüncü bir gözle bakabilirler.
Onlar için varsa yoksa başkalarının ne yaptığıdır.
Zenginin malı züğürdün çenesini yorar ki zenginlik sadece maddi anlamda olmasa gerek.
Bazıları icraatta bulunurken bazıları da bunları sadece konuşur çünkü odak noktası başkalarıdır, kendisi değildir.
Dönüp icraatlarını sorduğunuzda da cevap veremeyen kesimdirler. Kendilerini ifade etmekten bile aciz olmanın tek sebebi %100 dışa dönüklüktür.
İçsel ev dışsal dünyada bir denge bulmak gerekir. İkisinin de belli bir kararda olması gerekir. Sürekli ben demek de sürekli başkalarını eleştirmek de normal değil çünkü.
Bazen de eleştiri dozumuzu ayarlayamadığımız da bir gerçek!..
Karşıdakini yok sayma veya küçümseme eğilimleri olması da normal bir durum olmasa gerek.
Önce insanlar kendi yaptıklarına bakmalı, yeterli düzeyde yapıyorlar mı her şeyi diye öz eleştiride bulunmalı, sonra başkalarını eleştirmelidir.
O yüzden önce bir bakın kendinize, siz ne kadar nesiniz…