Yirmi birinci yüzyılda bir aylık orucun ardından gelen bayram kimilerini sevin ce boğdu kimilerini de hüzne boğdu.
Parası olan bir kesim bayram tatilinin de 10 güne çıkması sebebiyle tatil beldelerin de yerlerini aldı gerçi havalarda tam tatile izin vermedi çoğu bölge yağış altın da geçir di bayramı ancak olsun gene de tatildi çoluk çocuk tatile gittiler yediler iştiler eğlendiler ve hafta sonu döndüler ancak bu tatile gidenler anne babasını büyüklerini sadece telefonla arayarak bayramlarını kutladılar hiç biri ellerini öpmedi hiç biri sarılmadılar ama şunu bilmelidirler ki yarın onlarda evde bekleyecek kimse kapılarını çalmayacak ne oldu bize ne oldu bizim güçlü aile yapısına , bizler farkında olmadan neleri kaybettik kaybediyoruz farkında mıyız acaba bu olanların bu yaşananların bence hiçbir mantıklı açıklaması yok.
Düşünün ki bir anne bir baba bir dede bayram sabahı kalkmışlar dede baba bayram namazına gitmiş dönüşte aile mezarlıklarını ziyaret etmişler eve gelmişler kahvaltı yapacaklar ama evde karı kocadan başka kimse yok bayram sabahı bir hüzün çöker o eve pencereden baksa da kapı zilini dinlese de gelen kimse yoktur.
Bunda 20 yıl öncesin de komşu çocuklar bile kapıyı çalıp şeker bile isteyen kalmamış ne oldu bize neleri yitirdik .
Diğer bir bayram da emekli orta halli işçi eviydi onlarda ceplerin de üç beş kuruş ile bayramlık bir şeyler alıp bayram sabahı erkenden evi terekedenler vardı neden mi!
Bayramda elini öpmeye gelecek torunlarına verecek parası olmayan dedeler bayramı dışarda açık buldukları kahvede akşamı yapan dedeler ne hale geldik artık hiçbir şeyimizi ekonomik sıkıntılardan yaşayamaz hale gelen toplumumuz biz böylemi olmalıydık biz böylemi bayram geçirmeliydik torunlarından kaçan bir aile yapısı bu mu olmalıydı…
Karar sizin sevgili okurlarım