güneş*
yüzü aydınlık olur
güneşi kalbinde taşıyanın
eli açık
gönlü geniş
gözü tok
alnı pak
izi derin
yolu düz
dostuna müşfik
düşmanına mert
işi sağlam
özü bünyan
sözü biryan olur
Mehmet Fatih KOŞAN
(*Bir Yemin Gibisin, Sinada Yayınevi, 2022. Değerli dostum Fatih beye paylaşım izni için teşekkür ediyorum.)
…
Yılın başı, yolun başı mı? Doğası gereği “yeni” olan, heyecanlandırır bizi, onu tanımak isteriz. Tanımak için tanışmak gerek yani sizin de kendinizi tanıtmanız gerekir. Şair dostumun dizelerindeki özellik “keşke bende de olsa” demek yerine, bu özelliklere sahip olmak için işte bize yepyeni bir yıl. Yola çıkarken bir elde pusula diğer elde harita olmalı ya da ikisi bir arada yol gösterici / navigasyon…
…
Yol, yolculuk kendi doğası gereği hazırlık gerektirir. Doğduğumuz anda bu dünyadaki yolculuk başlıyor. Hiç kimse kendi ana-babasını seçemiyor. Oysa “doğduğun ev kaderindir” diyor Güleseren Budayıcıoğlu, tıpkı, “coğrafya kaderdir” dediği söylenen “İbn-i Haldun” gibi. Tamamen “tesadüfi” geldiğimizi düşünecek olsak bile, “insan” olarak dünyaya gelmiş olmanın “şükrünü yerine getirmek” için bile “insan olmaya” özen göstermeli insan. Yapay zeka temelli çoğu uygulamada bir siteye / sisteme kayıt anında ya “ben robot değilim” ya da “ben bir insanım” seçeneğini seçmeyince sisteme üye olup ilerleyemiyorsun. Yapay zeka “yapay” iken bile, bu önemli hususu atlamazken, bizlere ne oluyor da insan olduğumuzu unutuveriyoruz.
…
Her yeni yıl bizlere en azından yeni bir “yaş” verir. Kronolojik hesap değişiverir. Dünkü yaşına + 1 ilave edersin çok kolay olmasa da. Otuzlu yaşlara kadar +1 hoşuna gider de, elli sonrası +1’ler “ilave yük” olur, yaş aldığının göstergesi oluverir. Yaşça ileri insanların yaş aldıkça “bilge” çınarlar haline gelmeleri, “irfan” sahibi olmaları ortak özellikleridir. Aslında olasılık hesaplarının vazgeçilmez kuralıdır: “yapılan işteki tecrübe arttıkça tahmindeki olasılık da artar”. İşin içine yaşanmışlıklar girince, çoğumuzun ilk kez yaşadığını birçok kez deneyimlediği için, sizin neredeyse “hayattan havlu atacağınız an” çıkıverir karşınıza, tatlı bir tebessümle “bu da geçer evlat” der ve sırtınızı sıvazlar, işte o an size yepyeni bir “enerji” geçer. “Nasıl oldu da ben, bunu daha önce düşünemedim / göremedim” deyiverirsiniz.
…
Bu satırları okuduğunuz an kaç yaşındasınız? Bundan 10 yıl sonraki, 20 yıl sonraki “kendine” bir “mektup yazmak istemez misin? Bizim kuşak (ben 55 oldum, 40 yaş üstü kuşak diyecek olursak; baby boomer, X ve Y kuşakları) Türkçe ya da Edebiyat dersinde illa ki mektup yazmıştır. Gerçek hayatımızda da mektubun ayrı bir önemi vardı: “Henüz tüfek icat edilmeden:) Postalarımız e-posta ile gönderilmeden önce…
Demem o ki dostlar, kendinizce “kendinizin en iyi versiyonuna” ulaşma tarihinizi düşünün. Bu yolculuk kaç yıl sürer sizin için? 5 mi, 10 mu, 25 mi? Bugünkü halinizle geçin aynanın karşısına (zira aynalar yalan söylemez –eğer sihirli ayna değilse-) kendinize iyice bakın, dikkatlice, adeta “alıcı gözle” bakın, eğer yüzünüzdeki her detay aklınızda yer ettiyse, şimdi “en iyi verisiyonunuzu” getirin gözünüzün önüne. Biraz odaklanın, gözünüzü kapatın, şimdi “Ona” doğru birkaç adım atın ve şimdi ona dikkatlice bakın. 5 – 10 – 25 yıl sonraki haliniz işte karşınızda. İlk hareketi kim yaptı? Kim kime göz kırptı? Kim kime “haydi gel buraya” dedi. Kim kime sarıldı. Benim bir tahminim var: Kendinizin en iyi versiyonu yıllar içinde olgunlaşmış, o “anaç / babacan” tavırla kollarını açıp size doğru ilk hamleyi yapmıştır.
…
Önceki yazılarımda değindiğim bir husus var: “Bir namaz kılımlık Saltanatın” sonrasında İmam soracak ya: “Nasıl bilirdiniz? diye, nasıl cevaplar duymak istiyorsak, öyle yaşamalı hayatı. Bir önceki yazım yılın son gününe atfen; “Yılın sonu, yolun sonu mu? demiştim… Şimdi de; yılın başı, yolun başı mı? diyorum…
Kuran- Kerim’den Hicr Suresi 55. Ayette;
“Sana kesinlikle olacak bir şeyi müjdeliyoruz. Sakın ümitsizliğe düşenlerden olma!” dediler.
…
Peygamberimizin (S.A.V.) Hadislerinde;
Ebû Zer radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Allah Teâlâ’nın şöyle buyurduğunu haber vermiştir:
“Kim bir hayır işlerse, ona onun on misli vardır veya daha da artırırım. Kim bir kötülük işlerse, ona da onun misli vardır. Ya da tamamen affederim. Kim bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım; kim bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. Kim bana yürüyerek gelirse, ben ona koşarak varırım. Kim bana hiçbir şeyi ortak koşmamak şartıyla dünya dolusu günahla gelirse, ben kendisini o kadar mağfiretle karşılarım.” (Müslim, Zikir 22, https://www.islamveihsan.com/)
Canın Özünden, Can-ı Gönülden …
Dr. Özcan Kars / drozcankars.yenibaskent@gmail.com / @drozcankars
