GÜNÜN MANİSİ: (Ramazan'ın 19.Günü)
Oruç sabrın adıdır,
Bu ay kıymetli aydır,
Sahurun özellğiği,
Davulcu her yıl vardır.
**************************************
"Bir sevdadır Çanakkale" vatan sevdası, bayrak sevdası, toprak sevdası ve dahi ölüm sevdası. Düğüne gider gibi gitti kara sevdalı şanlı şehitler, ruhlar şad mekanları cennet olsun
DE Kİ ÇANAKKALE, DE Kİ TÜRKİYE
Bir vatan kalbinin attığı o yer,
De ki Çanakkale, de ki Türkiye,
Yüzlerce komutan yüz binlerce er,
Yürü Türk ordusu hep ileriye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
Göğsün siper etti hain kurşuna,
Umudu bağladı tuti kuşuna,
Bin can feda dedi çakıl taşına,
Yürü Türk ordusu dönme geriye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
Yahya çavuş nefer aldı yanına,
Deniz ki karıştı şehit kanına,
Şüheda yakıştı Türk’ün şanına,
Yürü Türk ordusu deme nereye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
Her karış toprağa altı yüz mermi,
Bunlar canavar mı asker mi, er mi?
De be gafil sana zafer düşer mi?
Yürü Türk ordusu dökün dereye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
Derlenmiş toplanmış ecnebi soyu,
Acılara gebe Ertuğrul koyu,
Dövdüler nusreti geceler boyu,
Yürü Türk ordusu uzun geceye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
Asker yürü dedi Mustafa Kemal,
Şanlı bayrağımda hep gülsün hilal,
Sonsuza dek milletimin istiklal,
Yürü Türk ordusu bakma mermiye,
Mehmet vatan dedi, vatan Türkiye.
GEÇİLMEZ ÇANAKKALE
Kahraman Türk askeri yıktı zulmün seddini,
Unutur mu bu millet atasını, ceddini?
Düşmana hışım gibi bildirirken haddini,
Bir ilkbahar sıcağı gülü kavuruyordu,
Zafer destanı yazdı kahraman şanlı ordu.
Gülleler yağıyordu Mehmetçiğin eline,
Şahadet kuşağını doluyordu beline,
Kelime-i tevhitle girip hücum seline,
Daha on sekizinde fideler kuruyordu,
“Çanakkale geçilmez” diyordu şanlı ordu.
Bazen yalın ayaklı, bazen eli kırbasız,
Bazen dağda aç susuz, bazen üniformasız,
Gücü iman kaynağı saf tutar nafakasız,
Şartlanmış hürriyete amansız koşuyordu,
Zafer destanı yazdı kahraman şanlı ordu.
Erat sefere çıktı elinde kınasıyla,
Daha dün helalleşti eşiyle, anasıyla,
Yan yana vuruşurken cephede dayısıyla,
En çılgın orduların gücünü kırıyordu,
“Çanakkale geçilmez” diyordu şanlı ordu.
Gazi, kopmuş kolunu bağladı gömleğine,
Aldığı pusulayı sakladı yeleğine,
Peygamber duasını ekleyip dileğine,
Kanıyla bu vatanı yeniden kuruyordu,
Zafer destanı yazdı kahraman şanlı ordu.
Varsın geçit vermesin savaşın kanlı yolu,
Bağrında yabancıyı tutar mı Anadolu?
Tüm dünyaya bedeldi Türk’ün bükülmez kolu,
Dualar cehennemin önüne duruyordu,
“Çanakkale geçilmez” diyordu şanlı ordu.
Tekbirle giriyordu her tümen sırasına,
Vurulan, ot bağladı amansız yarasına,
Şehit oğlu şehidim bakmadan arkasına,
Kendini kurtuluşun hazzına kuruyordu,
Zafer destanı yazdı kahraman şanlı ordu.
Yürü dedi Atatürk yürü ey şanlı asker!
Yürü, mezar olsa da bu toprak bize yer yer,
Toprağa can vermeden olunur mu muzaffer?
Şehadete yürüyen zaferi soruyordu,
Çanakkale geçilmez diyordu şanlı ordu.
NOT : Bu köşede yer alan tüm şiir ve yazılar aynı zamanda gazetemiz yazarlarından olan T.C. Kültür Bakanlığı Halk Şairi Rabia BARIŞ'a aittir.
