DENGEDEN ŞAŞMA, DENGENİ KORU...
Bir söz darmaduman eder, bir söz toplar hayatını
Bir tebessüm unutturur kırgınlığını, bir öfke ise dağıtır inancını
Bir gönül ya söndürür ya da yakar ocağını
Küçücük bir hata ya örter bütün doğrularını ya da kapatır tüm kapılarını
O yüzden insan atarken adımlarını,
Çok iyi hesaplamalı hem eksilerini hem de artılarını
Hayatın şifresi belli aslında
Biz şartları da şansımızı da fazla zorluyoruz
Nedendir bilmem,
Kulağımızla duyduğumuzu yok sayıyor
Gözümüzle gördüğümüze inanmıyoruz
Bazen işin içine duyguları bazen de merhametimizi katıyor
Velhasıl kelam alma verme dengesini iyi yapamıyoruz
Şöyle ki,
Hep sen seversen sevilmeyi bekleyemezsin
Çünkü bu senin sorumluluğun olur
Hep sen verirsen almayı dileyemezsin
Çünkü bu senin görevin olur
Hep sen gidersen gelmesini isteyemezsin
Çünkü bu senin yolculuğun olur
Hep sen affedersen özür diletemezsin
Çünkü bu senin kabahatin olur
Hep sen toplarsan dağıtmayı düşünemezsin
Çünkü bu senin alışkanlığın olur
O yüzden,
Boş verin kimin ne düşündüğünü
Size gelen kadar ona gidin
Size güvenen kadar karşınızdakine güvenin
Sizi düşündüğü kadar sevdiklerinizi düşünün
Ve, sizi önemsediği kadar önemseyin çevrenizi
Çünkü siz daha çok sevdiğiniz için kimse sizi el üstünde tutmayacak
Kaybetmekten korkmayacak, kırmaktan utanmayacak,
Sizin için kimse bir adım bile, geri adım atmayacak,
İnanın, kimse sizin için kılıç kuşanıp savaşmayacak
Çünkü bu hayatın alma verme dengesi,
Ve o dengenin bozulduğu yerde, Kimse kimsenin gözünün yaşına bakmayacak...
Kalemimden...
Melek Kaya
