Helal...
Sadece sözlükte yerini koruyan, tabelalarda yazılı kalan bir kelime haline mi geldi?
Eskiden alın terinin, sabrın, emeğin adıydı.
Şimdi ise vitrinlik süs.
Herkes konuşuyor ama kimse peşinden gitmiyor.
Haram desen? Kapış kapış.
Ucuz yoldan zenginlik, kısa yoldan başarı, hiçbir şey yapmadan her şeyi istemek...
Ve işin garibi: Hâlâ doyan yok. Göz doymaz, gönül aç, ruh yorgun.
Bu kadar harama rağmen bir türlü huzur bulunamıyor.
Çünkü haram tok tutmaz, haram huzur vermez.
Bu insanlık nereye gidiyor?
Herkes bir yerlere koşuyor ama kimse nereye gittiğini bilmiyor.
Değerler yolda düşmüş, vicdan raflarda tozlanmış.
Modern çağın maskeleri ardında, en ilkel hâllerimizi yaşıyoruz.
Belki de artık sormamız gereken soru şu: "Bir şeyleri kaybettik ama neydi o şey?"
Belki de cevap çoktan gözümüzün önünde: O da Helaldi.
