Her şey hızla yok oluyor!
Hayat, yaşandığı anda mazide yerini alan anılara dönüşüyor.
Yaşadığımız her an, bir daha üstünde düzeltme yapamayacağımız bir duruma dönüyor.
Ne yaşadığımızı geri alabiliyoruz,
Ne söylediğimiz sözleri…
Ne geçmişe sözümüz geçiyor,
Ne de geleceğe…
Yaşadığımız kötü bir hatırayı tamamen unutalım desek
Mümkün değil! Hatırlatan bir şeyler oluyor..
*
Her şey hızla yok oluyor!
Belli bir günü, güzel bir anı gelecek yılda da aynısını yaşayalım desek,
Ne aynı ben, ne çevrem ne de dostlarım aynı kalır
Bir yıl sonrasında her şey az da olsa değişmiş olur
Duygularımız değişir,
Düşüncelerimiz değişir
Bugün iyi olanlar bir yıl sonra kötü olabilir.
Kim bilir, hayat bir yıl içinde bize neler gösterecek?
Neler verecek, bizden neler alacak, belli değil…
*
Hepimizin eksik kalan bir şeyleri var
Özlemlerimiz, yaralı aşklarımız, acı hayatlarımız, hüzünlü günlerimiz…
Ve hepimizin ağız dolusu güldüğümüz, bizi biz yapan tatlı anılarımız
Son bir yıl geriye baktığımızda aklımızda kalan,
Üç, beş günden fazlası yok,
Ve bir an geliyor, bir şeyler yaşıyorsun; mutlu ya da mutsuz
O yaşadığın bir anlık olay,
Bir haftanın, bir ayın günlerini dolduruyor
Ve yıllar sonra hatırlanan o bir an oluyor akılda kalan
O bir an, bizimle yaşayan tek hatıramız oluyor
Kalbimize dokunmayan her gün sanki yaşanmamış gibi kaybolup gidiyor…
Yazalım desek anılarımızı, kaç ayı, kaç haftayı, kaç günü yazabiliriz ki…
Kaç yürek yangımız,
Odalara sığmayan kaç yalnızlığımızın acısı yazılırken
Kaç damla gözyaşımız dökülür, bilemeyiz, sayamayız…
*
Bunları yazarken, bir şeyi daha tespit ettim:
Kötü insanların gözyaşları az oluyor!
Ağlayanlar ve daha fazla acıyı hissedenler hep iyi insanlar…
Hepimizin, herkesin her şeyi gönlüne göre olsun.
Sağlıklı, huzurlu, sevgi dolu yarınlar hepimizin olsun.
Dünya’nın en çok sevgiye, dostluğa ihtiyacı var
Dostlarımız çok olsun
Çünkü her şey hızla yok oluyor…
