Ortaya mantık koyamayan saçmalayıp durur
Suç bastırmak için bağırıp çağıranın şekli budur
Haklı olmak isteyen sesle değil kelimelerle vurur
Haksızlar üste çıkmak için hep bir bahane bulur
Oturduğun yerden kudur yüzüme bakarak somurt
Güneşimi kapatıp üzerime yağmak ister kara bulut
Ama bilmez yağdıkça filizlenir toprağımdaki umut
Kurumaz bahçem ektiğimi biçerim uzunca bir hudut
Egom yok azmim var altında ezilirsin öylece çocuk
Teşekkürü borç bilmem artık ödeyemem size bozuk
Dolmuşluğumun ardında yatıyor kocaman bir boşluk
Oysa benim saflığımı sömürürken ne kadarda hoştuk
Birebir icraata döküyorum söylemimi içten kınayarak
Atom parçalıyorum sanki tek tek önyargıları kırarak
Gölgelerde yaşarken yazdım ona varlığımı aşılayarak
Arkada görünmeyen biri şimdi sahnelerde alkışlanarak