Hakan SEVEN

Tarih: 12.03.2024 15:35

İlk Süper Kahramanım

Facebook Twitter Linked-in

Küçük dünyamda seni beklerken oluştu anlamsız kalabalık 
Onca insan varken etrafımda çektiğim garip bir yalnızlık 
Nerdesin babam der gözlerim hiç bu kadar ayrı kalmazdık
Yenildim babam yokluğuna özlemin bu bünyemde hastalık

Birden nüksetti ve yok artık tedavisi bulunamaz çaresi 
Sensiz geçen saatlerin cinneti bedenimi kapladı sinesi 
Bu halimi bilen gözler uykuyu neylesin ah be baba nerdesin
Düşünmekten alıkoyamam kendimi kafama sıksam daha iyiydi

Psikolojim düşüncelerimin katili faili belli uzakta arama
Onca senedir hasretim anama yaramı saran hep sendin baba
Annemin yokluğunda dimdik ayakta kaldın oldun yanımda
Alnında ter sırtında yük ezilmedin babayiğit dediler hakkında

Çocukluğumda hayallerimi süsleyen ilk süper kahramandın
Çakalların içinde kurt gibiydin senden öğrendim vatan aşkını
Sensiz dönmekte varmış bu aşka hiç böyle beklemedim yarını
ama biliyorum damarlarıma kadar miras bıraktın asil Türk kanını

Özledin mi oğlun hakanını bende bir gün olacağım burdan firari 
Şimdiyse annemle eviniz oldu cennetül baki uyuyun orada sakin
Bizler burada kaldık dünya zalim yine de ayaktayım her daim 
Hayattayım yaşıyorum serbest lakin özleminiz gönlümde hapis

Bu hapishaneden yazıyorum size mektup hislerim tarifsiz 
Bir yanım umut saçarken diğer yanım yorgun ve ümitsiz 
Biliyorum olsaydın gül derdin biraz gül bile olmuyor dikensiz 
Batar eline değersen hayatta böyle işte yaşayamazsın bedelsiz

Seni kaybederek yaşıyorum imtihanı bazen oluyorum gelgit 
Arıyorum çocukluk zamanlarımı oyunlarda seni ederdim taklit 
Bakıyorum da yıllar geçmiş üstünden artık gelmez eski vakit
Zaman çok pahalı bu yüzden ömrümüzden ödedik hep nakit

Medinemden aktı gözyaşlarım baba sana ait tüm hatıralar
Anılar silinmesin diye aklıma mühürledim kalbimde dualar
Benim için çölde olan bir sığınaksın annemde en güzel yar
Unutulmazsın babacım asla bu ruh bedende durana kadar


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —