2024 verilerine göre kadın cinayetlerinin rekor seviyeye ulaştığı gerçeği ile yüz yüze geldik. Her vicdanın sızlatacak, bu korkunç gerçeği mercek altına almamız gerekmiyor mu?
Hem de kendi sorumluluklarımızı da hatırlayarak…
Gün geçmiyor ki kadına şiddet, kadın cinayetleri, kadına yönelen hakaretler veya benzeri haberleri duymayalım, görmeyelim, okumayalım.
Her Allah'ın günü görsel ve yazılı basında bu tip haberlere rastlıyoruz. Artık öyle kanıksadık ki, normal, sıradan bir olay gibi karşılamaya başladık. İşte asıl facia da bura da başlıyor, "kanıksamak!" Yani normal bir olaymış gibi görmeye başlamak. Oysa ki bir cana kıymak hele hele ki bir kadının canına kıymak asla kanıksanacak bir olay olmamalı. Olmuşsa o toplum önce kendini sorgulamalı, sonra da yok oluşunu oturup izlemelidir!
Bırakın kadını, insanın insana şiddeti bile asla kabul edilemez. Hele ki bu bir kadınsa hiç bir şekilde kabul edilemez. Çünkü kadın; anadır, yuvadır, kardeştir, bacıdır, evin direği, milletin varlık nedeni, devletin devamıdır.
Kadın, ekmeğini taştan çıkarır, ailesi, çocukları, yuvası, namusu , iffeti, vatanı, devleti, bayrağı, milleti, inandığı değerler uğruna canını seve seve vermekten çekinmez. Fedakarlıkta ve sevgide sınır tanımaz. Ailesini, yuvasını mutlu etmek için inanılmaz özveri gösterir. Böyle bir insanın şiddet görmesi, hele hele cinayetlere kurban gitmesi, toplumun çatırdadığının sesidir.
Kadına yönelik şiddetin nedenlerine baktığımızda, üç temel unsur karşımıza çıkıyor. Ekonomik, eğitimsizlik, psikososyal nedenleri görüyoruz. Hangi yasal düzenlemeyi yaparsanız yapın bu nedenleri ortadan kaldırmadığınız müddetçe kadın sahipsizdir, kadın savunmasızdır, kadın kimsesizdir, kadın şiddete ve cinayete açık durumdadır.
Elbette ki çok ciddi geçim zorlukları içinde olan insanlar belli bir müddet sonra gelecek kaygısıyla hareket ederek evlerindeki huzuru ve mutluluğun kısa süre içerisinde yok olduklarını görüyorlar. Hiçbir gerekçe kadına şiddeti mazur gösterilmemesi gerekirken, erkek kendine göre bir savunma mekanizması oluşturarak, kadına ve çocuklarına şiddeti reva görmektedir.
Oysa ki şiddet şiddeti doğurursa ortada ne aile kalır ne yuva. Her ne nedenden dolayı olursa olsun, eşlerin en zor durumda bile karşılıklı anlayış ve hoşgörüyü bir köşeye bırakırlarsa şiddet kaçınılmazdır. Karşılıklı konuşarak anlaşma yoksa, şiddet vardır. Çünkü birbirlerine söyleyecekleri her laf onlara hakaret gibi gelecektir. Şiddet sadece fiziki bir eylem olarak değil, her türlü psikolojik ve sosyolojik baskı, dayatma, hakaret, olumsuz söz ve davranışlarda şiddetin kapsamına girdiği unutulmama, şiddet bu anlamda değerlendirilmelidir.
Gerek saha araştırmalarımda gerekse yaptığım etkinliklerde gördüğüm şudur ki; kadın cinayetlerini önlemek için çok yönlü bir mücadele verilmelidir. Bunlardan birisi de eğitimdir. Hele bir de eğitimsiz bir aile düşünecek olursak, karşılıklı anlaşmak, karşılıklı konuşma, karşılıklı hoşgörü yerini şiddete bırakır.
Özellikle eğitimsiz erkeğin kafasında binbir karanlık düşünce dolaşır. Kıskançlık, şüphe, kuşku, kafada kurulan kurgu, olmadık şeyleri olmuş veya olacakmış gibi kafasında tasarlama, erkeğin beyninde gittikçe büyüyorsa, yine şiddet kaçınılmazdır.
Erkek sosyal hayatta kendine bir yer bulamazsa veya toplum tarafından itilip kakıldığını, aciz ve zavallı duruma düştüğünü hissederse, kendini ispat için de şiddete yönelecektir. Bunu da en yakınında bulunan savunmasız, korumasız, gücünü üzerinde deneyecek olan kadını bulacaktır.
Bunun üzerine bir de alkol, uyuşturucu ve madde bağımlılığı varsa, şiddet ve sonucunda cinayet kaçınılmaz olmaktadır. Madde bağımlılığı olan şahıslar ise şiddete en fazla meyilli olanlardır. Diğer taraftan bireyin toplumda uyum sağlayamaması, korkak, ürkek, sürekli çekingen davranışlar göstermesi, toplumsal olaylardan, çevresel faktörlerden etkilenmesi, bir birini sürekli etkileyen psikolojik ve sosyal etkilerin üst düzeye çıkması, kaos ortamından psikolojik bozukluklar göstermesi yani bireyin psikososyal durumundaki bozukluk beraberinde şiddeti getirmektedir. Bu anlamda tedaviyi reddeten kişiler toplum içerisinde pimi çekilmiş bom gibidirler.
Eğitimli bir toplumun, sağlıklı bir toplum, dolayısıyla huzurlu, mutlu bir toplum olduğu unutulmamalıdır. Erkek veya kadın hiç fark etmez, kendimizde oluşan psikolojik, fizyolojik ve sosyolojik bozukluklar hissedildiğinde her türlü tedavi yöntemine başvurmak, çağdaş, aydın, eğitimli, geleceğe umutla bakan sağlık bireylerin davranışları olduğu gerçeğini asla unutmamamız gerekir.
Peki hiç düşündük mü kadına şiddet ve kadın cinayetlerinde bizim de rolümüzün olabileceğini?
Kadın cinayetlerinin sayısının gün geçtikçe alarm vererek artması yukarıda belirttiğimiz gibi 2024 yılı içerisinde rekor seviye ulaşmasında, yukarıda saydığımız bir çok nedenlerin dışında bizim de sorumluluğumuzun olduğu unutulmamalıdır.
Kadın şiddet görmeden biz neler yapıyoruz? Devlet olarak kadını koruyabiliyormuyuz? Örneğin cezaları caydırıcı hale getirip, şiddet görme ihtimali olan kadına sosyal güvence dahil huzurlu bir ortam,huzurlu bir hayat sunabiliyoruzmuyuz? Kadına şiddet uygulayana gerekli cezai veya tedavi yöntemleri uygulayabiliyormuyuz? Çünkü kadına şiddeti reva görenlerin hasta ruhlu insanlar olduğu gerçeğinden hareketle gerekli önlemleri alıyor muyuz?
Peki biz birey olarak neler yapıyoruz? Görmedim, duymadım, bilmiyorum diyerek üç maymunu oynamıyor muyuz? Bir araya gelerek güçlü bir ses çıkartabiliyor muyuz? Sürekli söylediğim bir söz var. "Kadın kadının limanıdır". Gerçekten öylemiyiz. Kadın olarak bir birimizi korumak, kollamak, arka çıkmak, destek olmak, şiddet gören kadının yanında olmak gibi insani değerlerin ne kadarını yerine getirebiliyoruz? Aynaya bakıp kendimizi sorgulamamız gerekmiyor mu? Bu gün ona yarın bana diyebiliyormuyuz? Sonrada kendimizi şu soruyu soralım. Kadına şiddet ve kadın cinayetlerinde benim sorumluluğum ne kadar?
Şayet biz birbirimize destek olmaz, yalnız bırakır, kadının her alanda gücünü göstermezsek, bu şiddete davetiye çıkartacak, şiddet gösteren yaratıkların ekmeğine yağ sürecektir.
Ezcümle, kadına şiddet ve kadın cinayetlerinin önlenmesinde, devlet, toplum ve birey olarak hep birlikte hareket etmeli, bu alanda alınacak her türlü tedbir ortak akıl ile alınmalıdır. "Hiç bir şiddetin mazereti olamaz" gerçeğinden hareketle, yapılacak her türlü düzenlemeler bu anlayış içinde yapılmalı, kadına, aileye ve yuvaya sahip çıkılmalıdır.
Şiddetin her türlüsüne hayır çığlıklarımız, gerekli her türlü tedbir alınıncaya kadar hiç susmayacak, bu alandaki mücadelemiz aralıksız devam edecektir.
Kadın ve şiddet kelimelerinin yan yana kullanılmadığı, kadına şiddet ve kadın cinayetlerinin olmadığı nice yıllara...
