İnsanlık tarihinin kara lekelerinden biri hâline gelen, kadın figürünün ardından karanlık bir gölge gibi sürüklenen ve her gün yeni bir kurbanla gündeme düşen bir utancı konuşmak zorundayız bugün: Kadın cinayetlerini.
Kadını Kıyafetle Ölçen Zihin, Cinayetin Zeminidir!
Ne kadar korkunç, ne kadar tiksindirici ve ne kadar ürkütücü…
Söze nereden ve nasıl başlayacağımı biliyorum, ama yine de boğazıma düğümleniyor kelimeler. Çünkü bu konuyu dile getirmek bile başlı başına bir acı, bir yük. Kadınsın çünkü…
Ne giysen seni görmek isteyen kendi hevesini giydirir üzerine.
Sana bakan, hayal dünyasında saçının telini bile fanteziye çevirir.
Gülümsemenle, göz süzmenle, yürüyüşünle seni kendi zihninin kurbanı yapar.
Bir Kadının Gülüşü, Bir Toplumun Utancına Kurban Ediliyor
Kadınsın çünkü...
Bir yerlere yetişmek zorundasın,
Birilerine güvenmek,
Birilerini sevmek, sevilmek zorundasın.
Ama en nihayetinde insansın sen!
Kadın değil, adam değil; önce insan!
Bir Kadın Daha ‘Adam’ Olamadı Diye Öldü!
Tam da bu noktada bir ironi çıkıyor karşımıza.
Bir kadına zulmedildiğinde, “Adam olsaydı da başına bu gelmezdi” deniliyor.
Sahi, adam olmak nedir?
Bir kadın nasıl “adam” olur?
Kocasının şiddetine, hem fiziksel hem de psikolojik maddi ve cinsel saldırılarına maruz kalıp sesini çıkarmıyorsa mı “adam” oluyor?
Toplumun, erkek aklının onayladığı gibi giyiniyor, susuyor, boyun eğiyorsa mı adam yerine konuyor?
Hayır!
Adam olmak, önce insan olmakla başlar.
İnsani değerleri tanımak, yaşamak ve yaşatmaktır adamlık.
Ama bizim toplumda hâlâ “kadın insan değil” bakışı hâkim.
Cinayeti Erkekler İşliyor, Toplum Üstünü Örtüyor!
“Adam olsaydı...”
İşte tam da bu cümle ve bu zihniyet, kadın cinayetlerinin altyapısını hazırlayan en tehlikeli virüslerden biridir.
Dün öldürülen genç kızın kardeşinin feryadını duydum.
“Kimse beni ciddiye almadı” diyordu gözyaşlarıyla.
Bu sadece onun değil, hepimizin feryadı.
Bu ülkede her gün, her sokakta, her evde farklı versiyonları yaşanıyor bu sessiz çığlıkların.
Kimse Beni Ciddiye Almadı: Bir Feryadın Ardından Sessiz Katiller
Oysa önemli olan, bir can gitmeden feryada kulak vermek.
Olan olduktan sonra katilin yakalanması teselli olmuyor.
Çünkü biz zaten biliyoruz katilin kim ya da kimler olduğunu…
Sistem, zihniyet, kayıtsızlık, duyarsızlık, cezasızlık…
Hepsi birer suç ortağı.
Önce İnsan Ol: Kadın Cinayetleri İnsanlığın İflasıdır!
Bugün bir kez daha yüksek sesle söyleyelim:
Kadın insandır, adam değil.
Ve bir insanı öldüren, tüm insanlığı öldürür!
