Bu ateşe ancak düşenler bilir. Kimi ne kadar yaktığını kimse bilemez. Günümüz dünyasında en katmerlisi yapılıyor.
Yer ve zaman belirtmek istemiyorum. Olup bitenler bütün dünyanın gözleri önünde cereyan ediyor. Bu bakımdan yer ve zaman belirtme gereği duymadım. Her şey o kadar bariz bir şekilde cereyan ediyor ki tarifi mümkün değil. O kadar can yakıcı eşi ve benzeri görülmemiş bir acı yaşanıyor.
Yaşanan bu acılara, zulme, dünya çaresizlik içerisinde film izler gibi izliyor.
İşlenen bu zulümlere maalesef kimse dur diyemiyor. Dur diyecek cesareti kendinde göremiyor. Görse de dikkate alınmıyor.
Çünkü ipin ucu p… ellerinde. İpin ucunu tutanlar da o kadar p… ki kimse onlara bir şey diyemiyor ve hatta taraf olmaktan bile korkuyorlar.
Korku tamam ama nereye kadar? Bu korku insanları vurmaktan öldürmekten de daha kötü. İnsanlar zulmün hemen her çeşidini bilmektedir.
Ancak yıllardan beri planlanmış bir zulmün ne kadar kötü olabileceğini hiç kimse hesap edemez.
Şu an mazlum milletlerin başına gelen bu zulüm ölümden de kötü.
Öyle zulümler vardır ki ölünceye kadar bu zulmü size yaklaştıkça görürsünüz.
Fakat bir türlü ondan uzaklaşma ya da yok etme gibi bir şansınız yoksa işte o zulüm size her yaklaştığı an kalbinizdeki yanan ateşin büyüklüğünü ancak bu ateş kalbinde yananlar bilir. Dileriz ki insanların kalbinde yanan bu ateş yakanların kalbinde yansın.
