Meslekte 45 yılı geride bırakıyorum…
Yılmadan, yorulmadan koşmaya devam ederken “Yaygın ve Yerel Basın”da görev yapan bir çok değerli arkadaşlarım oldu. Dostluklarımı hiç zedelemeden bu günlere geldim. Yüz yüze tanışmadığım halde, bazı meslektaşlarım da başarılı çalışmaları ile yüreğimde taht kurdu.
Hepsi ile her zaman gurur duydum.
Ama maalesef, mesleğe yakışmayanları da gördüm!
* * *
Bugün kendisiyle hiç yüz yüze gelmediğim halde Hürriyet’te aynı dönemde görev yaptığım bir meslektaşımı anlatmak istiyorum sizlere…
Adı Faruk Bildirici…
Kendisi, “Medya Ombudsmanı” adı altında gazetelerde yazıyor!
Ombudsman sözcüğü; Bir topluluğun veya kuruluşun üyelerine yardımcı olmak üzere eğitilmiş bir kişi olarak tanımlanıyor. Sayın Bildirici de medya’da yapılan doğruları ve yanlışları ele alıp yorumlar yapıyor. Demekki, kendisine de böyle bir görev verilmiş(!)
Sanıyorum o yüzden, bu ünvanı kullanıyor!..
* * *
Gazetecilik mesleği, benim için çok değerlidir…
Çünkü bizler duygularımızla hareket etmeyiz, edemeyiz!
Bazen hiç sevmediğimiz insanları alkışlarken, bazen de sevdiğimiz insanları eleştirir sonra da onlarla aynı masaya oturabiliriz.
Konuyu dağıtmıyorum…
Faruk Bildirici’yi anlatacağım demiştim, devam ediyorum.
Kendisinin yaşı ve meslek kıdemi ile eğitici, yol gösterici yazılar yazabilecek durumda olduğunu düşünüyorum…
Ancak, değerli meslektaşım son yazısında Eğitici, Yol gösterici ve BİLDİRİCİ, olmaktan uzaklaşmış. Biraz, YILDIRICI olmuş sanki…
Çünkü haberinden dolayı eleştirdiği genç gazeteci arkadaşımıza haksızlık etmiş!
* * *
Sayın Bildirici, Cumhuriyet Gazetesi’nde yer alan (https://www.cumhuriyet.com.tr/siyaset/muharrem-incenin-koltuguna-sinan-ogan-oturdu-memleket-partisinin-2240689) haberini eleştirirken büyük bir nezaket(!) gösterip, haberi yazan Merve Kılıç’ın ismini vermemiş.
Gazete Duvar’daki yazısının bir bölümünde (https://www.gazeteduvar.com.tr/usengec-ve-refleks-ozurlu-gazetecilik-makale-1717280) Merve için aynen;
“Ne kadar garip, binaya gidip bakmak ya da telefon edip bir partili ile konuşmak, incelemek yerine “iddia ediliyor” deyip geçilmişti. Halbuki bina Ankara’da, öyle memleketin uzak bir köşesinde de değil! Muhabir araştırmamış, editörler de itiraz etmeden sayfaya koymuş…” ifadelerini kullanmış!..
Şimdi iki şık var;
Birincisi, Sayın Bildirici, Cumhuriyet Gazetesinin haberinde çıkan o binanın eskiden Memleket Partisi Genel Merkezi olduğunu ya bilmiyor. Ya da, kendisi de o binayı gidip görmemiş.
Maalesef, aklıma başka bir şey gelmiyor!
* * *
Gelelim, sayın Bildirici’nin haksız eleştirilerine hedef olan Merve Kılıç’a…
Ben kendisini saygılı, nezaketli ve bir o kadar da titiz bir gazeteci olarak tanıdım.
İşte bu yüzden de gelecekte çok iyi yerlere geleceğine inanıyorum. Bir yıldız gibi parlayan Merve’nin, kendisini takdir edecek bir meslek büyüğü tarafından bu şekilde eleştirilmesini haksız buldum.
Merve, her gazeteci gibi aldığı istihbarat ile önce Ankara Öveçler’de ÖSYM binasının hemen yanındaki Memleket Partisi’nin eski Genel Merkezi’ne gitmiş. O binayı “Türkiye İttifak Partisi Genel Merkezi” yazıları ile fotoğraflamış. Sonra parti yetkilileri ile görüşüp bilgi almış. Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesi Sayın Oğan’ın, Sayın İnce’ye o binada yaptığı ziyarette yine kendi çektiği fotoğrafı da arşivinden ekleyerek haberini tamamlamış. Bana göre bütün meslektaşlarını bir güzel atlatmış!
Böyle bir gazeteci alkışlanacağı yerde, eleştirilir mi?
Daha ne yapsın?
* * *
Bu satırları yazmadan önce ben de merak edip o binanın bulunduğu yere gittim.
Sayın İnce zamanında “Memleket Partisi Genel Merkezi” yazan binada şimdi “Türkiye İttifak Partisi” yazdığını gözlerimle gördüm. Genç gazeteci arkadaşımızın haberinin doğru olduğuna bir kez daha inandım. Ama bu binaya yeni taşınan partinin, resmi web sitesine girip baktığımda hala Balgat’taki eski adreslerinin göründüğünü fark ettim. Sanıyorum yeni adreslerini de, web sayfalarına ekleyeceklerdir.
Doğruları görmek için “Ombudsman” olmaya gerek yok!
Hele hele bu san ile yazıyorsanız, daha da dikkatli olmak durumundasınız.
Hangi meslekte olursa olsun belli bilgi ve birikime sahip olanların, kendilerinden sonra gelenlerin önünü açmak gibi bir görevleri olduğunu düşünüyorum.
Genç meslektaşım Merve Kılıç’a yapılan bu haksız eleştiriyi “Açmak üzere olan bir çiçeğin üzerine acımasızca basmak” olarak değerlendiriyorum.
İnsan olduğumuz için hepimiz hata yapabiliriz.
Önemli olan bunu kabul edip, özür dileyebilmektir.
Çünkü kabul edilen hata, doğruya atılan önemli bir adımdır.
Şimdi, sayın Bildirici’den bu adımı bekliyorum.
