Hemen hemen aynı jenerasyonun, aynı kuşağın, aynı neslin çocuklarıydık.
Doğup büyüdüğümüz köylerimiz, yetiştiğimiz şehirlerimiz, eğitim aldığımız üniversitelerimiz farklı farklı olsa da aynı kültürün, aynı mefkûrenin, aynı idealin çocuklarıydık.
İşe başlayışlarımızın arasında hemen hemen ya beş-onay öncesi ya da beş-on ay sonrası ya vardır ya da yoktur.
Kendisini ilk Merkez Birliğinde, Eğitim Müdürlüğünde tanıdım. Memurdu. Hizmet içi eğitim konularında ve yapılan yıllık eğitim programları hususunda kendini iyi yetiştirmiş biriydi. Hafızam beni yanıltmıyorsa başladığı yerde, Eğitim Müdürlüğünde de emekli oldu.
Mehmet Hazer’in kendine has bir duruşu, orijinal bir klası vardı. Onu ilk tanıyanlar hakkında olumsuz bir hisse kapılsalar da aslında hakikat öyle değildi. Ne kadar mesafeli görünse de, o tavrının ardında kırılgan, duygusal, hassas ve çok kibar bir insan vardı. O da bizler gibi etten ve kemikten yaratılmış, duyguları olan, hisleri olan, belki çok yüksek sesle dile getirmese de işinde yükselmek, kariyer yapmak gibi hayalleri olan bir insandı. Sorarım size, hangimiz öyle değiliz ki?
Mehmet Hazer’i tanıdığım yüzlerce insandan farklı yapan şey hep kendisi olması, hep sahici kalması, hep kendisi gibi davranması, doğallığını, tabiliğini bozmadan, hakikat ehli bir insan olmasıydı.
Kalbinden rahatsızdı. Bypaslıydı. Emekli olduktan sonra, havası iyi geliyor diye eşi Filiz hanımın memleketi Isparta’ya yerleşmişti. Yaptığımız bir telefon görüşmesinde yayla havasının kalbine iyi geldiğini söylemişti.
Dünya küçük derler. İkimizinde çalıştığı yıllardı. Eşim ve çocuklarımla birlikte yaz tatilinin bir kısmını geçirmek için Anamur’a gitmiştik. Orada, Anemurium Antik Kenti’nin de bulunduğu modern deniz kıyısına sahip Anemurium plajında Mehmet Hazer, eşi Filiz Hanım ve biricik evladı Çağatay ile karşılaşmıştık. Ve o gün çocuklarımız iki mesai arkadaşının çocukları olarak tatil yapmanın keyfini çıkarmış, Mehmet Hazer, Filiz Hanım, ben ve eşim de Akdeniz’in o sıcak yazında güzel bir gün geçirmiştik.
Bugün ikindi vakti Uğurcan Küçükağaoğlu telefonda söyledi, Mehmet Hazer’in vefat ettiğini.
Durdum. Duadan başka ne dileyebilirim ki…
Ölüm en büyük nasihattir. Ölüm sözün bittiği, duanın başladığı andır.
Allahu Teâlâ Kur'ân-ı Azimü’ş-şan’da (Bakara Suresi, 156. Ayet) Ellezîne izâ esâbethum musîbetun, kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn(râciûne).
Onlar; başlarına bir musibet gelince, “Biz şüphesiz (her şeyimizle) Allah’a aidiz ve şüphesiz O’na döneceğiz” derler. Buyuruyor.
Allah (cc) canlıları yaşamla ölüm arasında programlamıştır. Ölüm, vakti ve zamanı geldiğinde tecelli eder. Ölüm saati asla değişmez, herhangi bir mazeret ileri sürülerek, bahane üretilerek değiştirilmesi, talep edilmesi mümkün değildir. Ölüm bir kereliktir, tek kişiliktir ve provası yoktur. Kimsenin, hiçbir faninin ölümün o mutlak çizgisini geçip de geri döndüğü görülmemiştir.
Ölüm hususunda insanın aklını ve gönlünü sakinleştirecek, bunu bütün delilleriyle anlatıp ortaya koyacak tüm insanlığa gönderilen son din İslam dışında hiçbir perspektif, hiçbir felsefi düşünce ve akım yoktur.
Bizler, “Amentü” esaslarında ifade edildiği üzere; Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe, kadere, hayır ve şerrin Allah’tan olduğuna iman eden, Ölümden sonra dirilişin ilahi gerçekliğine, Allah’tan başka ilâh olmadığına, Hz. Muhammed’in (sav) onun kulu ve elçisi olduğuna şahadet eden Müslümanlarız (elhamdülillah).
Bugün vefat etti Mehmet Hazer. Kalbi, hayatındaki en büyük hasarı almıştı ama bir gün bile bundan şikâyet etmedi. Hep güçlü durdu, hep gülümseyerek baktı hayata. Ailesinden, eşinden, oğlu Çağatay’dan bahsederken gözlerinin içi parlardı. Eşine ve çocuğuna duyduğu sevgiyi kelimelere sığdıramazdı.
Evet, bugün vefat etti Mehmet Hazer. Rahmeti Rahmana kavuştu. Sessiz sedasız çekip gitti bu dünyadan. Bugün, Hazer’i uğurlarken, geride bıraktığı izlere bakıyorum: iyiliği, çalışkanlığı, dürüstlüğü, insanlığı ve merhameti... Bunların hepsi burada, en çok da biricik oğlu Çağatay’ın gözlerinde, eşi Filiz Hanımın kalbinde ve dualarında yaşayacak. Çağatay var oldukça babasının iyiliğini, çalışkanlığını ve dürüstlüğünü, Filiz Hanım var oldukça eşinin nezaketini, sevgisini ve merhametini yaşatacak.
Peygamber efendimiz (sav) buyurduğu üzere ölülerinizi vefat ettikten sonra hayır ile yâd ediniz sözüne nazarla, kılınacak cenaze namazının ardından İmamın soracağı “Ey cemaati Müslimin Mehmet Hazer’e olan haklarınızı helal eder misiniz?” sorusuna ben bugünden, şimdiden arkadaşım merhum Mehmet Hazer’e olan haklarımı helal ediyorum.
Helal olsun…
Helal Olsun…
Helal olsun…
Ülkesini, devletini ve milletini seven, hayatın karşısına çıkardığı zorluklardan şikâyet etmeden “Allah’tan gelen her şey baş tacı” diye büyük bir kabullenişle Allah’a teslim olan vakur arkadaşım Mehmet Hazer’e Allah'tan rahmet, eşi Filiz Hanıma, Oğlu Çağatay’a, aile yakınlarına, hısım, akraba ve dostlarına başsağlığı ve büyük sabır diliyorum.
Allah rahmet eylesin. Mekânı cennet, makamı ali olsun…
