Modum soğuk
Karlı dağlardan beterim bu gece
Öyle bir dondu ki ruhum
Kışın ayazı yanımdan geçmez
Bir kara bulut döner durur ki başımda
Sanırsın gece hiç bitmez
Yollar bomboş
Bütün kapılar kapanmış gamsız sokakta
Örtmüş her şeyin üzerini bir beyaz örtü
Kimbilir ne ruhlar öldü yorgun duvarlar ardında
Sen beni sormaz
Ben seni yıl geçti adın anmaz
Çektim kaderden, nasipten elimi eteğimi
Sığındım ki öyle bir limana
Kervan geçmez, kuş uçmaz
Elimde ince bir tesbih gül ağacından
Hiçbir yerinde değilim hayatın artık
Geçmem ki kıyısından, yamacından
Dünya defterini düreli hayli zaman oldu gecemdem gündüzümden
Silinsin artık geçmişim hesap gününden
Bir küçük kıyamet ki koparttım içimde
Gördüm baktım ki ben başka yerdeyim ruhum başka mekanlarda konaklar
Durdu mu saatler sırat köprüsünün kıyısında artık hayatın ne önemi var
Döndü bedenim nihayet cennet bildiğim kabeye
Anladım ki ne kadar yaşarsam yaşayayım
Yaradan, sensiz hepsi boş hepsi harabe...
Kalemimden... Melek Kaya
