Bana düzenden bahsediyorlar
Ama kalplerine bakmıyorlar
Bana sevgiyi anlatıyorlar
Ama sevmesini bilmiyorlar
Bana akıl veriyorlar
Ama yaratılmışların en üstünü olduğumuzu görmüyorlar
Beni sürekli eleştiriyorlar
Ama dönüp aynayla yüzleşmiyorlar
Beni aptal yerine koyuyorlar
Ama aptalı oynadığımı anlamıyorlar
Beni sabırla sınıyorlar
Belli ki şükretmeyi unutuyorlar
Beni yok sayıyorlar
Ama kendilerinin de hiç olacağını hesaba katmıyorlar
Bilinmelidir ki,
Herkesin yolu da yolculuğu da farklıdır.
Sen dışı görürsün, bendeki ben içi
Sen yazılanı okursun, ben düşüncelerimi
Sen karalarsın çizdiklerimi, ben yeniden yaparım kutsal mabedimi
Sen kimi bilirsin senden öte, o yüzden ben kapattım kapıları inan cümlesine
Çünkü,
Sen hep dikene bakarsın, ben güle herşeyden önce
