Kötülükten beslenen kalpler pamuk ipliğinin esiri
Durması gerektiği yeri bilmeyenlerin dünyasında kaybolmuş ruhlar
Alemlerin adı yok bir devir bu yaşadığımız
Öyle kendinden geçmiş ki canlar artık kurumuyor bataklıklar
Sözünde durmayan sinsilerin sonu sıratın ateşi
Kâlu belâdan beridir akan kan durulmaz, gayesini unutmuş yaratılanlar
Cehennemin şekli başka bir devir bu içinden çıkamadığımız
Öyle kendini salmış ki insanlar artık bulunmuyor ehlini aşan zatı kiramlar
Kirli ellerin oyuncağı para, zenginin mabedi
Mayası bozulmuş hamurun oyuncağı ölümden korkmayanlar
İnancın şekli başka bir devir bu hak adını anmadığımız
Öyle uzaklaşmış ki ilahi huzurdan ruhlar artık özüne dönemiyor karanlığa karışanlar
Kalemimden... Melek Kaya
