Her gün TV ekranlarında seyrettiğiniz haberler, yorumlar ve siyasi programlarda, satın aldığınız Gazeteler ve Dergilerde okuduğunuz yazılar ve Radyoda dinledikleriniz, biz Gazetecilerin sizlere ulaştırdığımız olayları zaman kavgasında sizlere en doğrusunu vermeye ant içmiş kişileriz.
Kaderimiz bu!..
Arada bir Savcılıkta bilgi veririz, Mahkemede suçsuz olduğumuzu söyleriz. Lakin arada bir de, zorunlu evimiz, hapishane olur.
Ama hayatımızı oluşturan emeğin arada bir de kurbanı oluruz.
12 Eylül’ün bıraktığı yıllar, beni de bir kere yoklamıştı. Gazeteci arkadaşlar da, yazdığımız Gazeteler ve Dergilerdeki haber Sıkıyönetim tarafından bir güzel suçlu bulunmuştuk.
Sıkıyönetimin sona erip, normal Mahkemelerde yeniden yargılanmamıza kadar sürmüştü.
Sultan Ahmet’e yakın Adliye Mahkemesinde biz Gazetecilerin davası yeniden gündeme gelmişti…
Rahmetli Bülent Ecevit’in MSP ile kurduğu ilk koalisyonun Adalet Bakanı rahmetli Prof. Dr. Uğur ALACAKAPTAN idi. Babamın arkadaşıydı. Biz Gazetecilerin Avukatıydı.
Bize Mahkemede hiç ağzınızı açmayın demişti. Savcı konuşmaya başladı. Aman Allah’ım saçma sapan laflar söylüyor.
Gencim. Tutamadım. Bastım kıyameti koparmaya.
HAKİM, oturumu bir saatliğine erteledi.
Uğur ALACAKAPTAN, “ Gel bakalım” dedi. Hakimin makamına geldik. Başta Hakimler, Savcı, “Delikanlı bizler İdare Hukukunda Babanın öğrencisiyiz. Biraz sonra seni beraat ettireceğiz. Ne diye bu kadar heyecanlanıyorsun. Sakin ol” demez mi…
“Ama Hakim Bey, Savcı Bey bu lafları nasıl söyler. Ayıp değil mi?” deyince
Savcı “Biz bunları söylemek zorundayız. O da olmazsa Savcıya ne gerek var?” deyince biraz özür diler gibi gözlerimi indirdim.
Oturum başladı. Üç Hakim kendi aralarında istişare ettiler ve biz Gazetecileri beraat ettirdi.
Adliyeden özgürce çıktık ama bu röportajda neler yazdıysak Gazetelerde yayınlanmasına karşılık çalıştığımız Gazetelerden de bir güzel atıldık.
Yani Bab-ı Ali’nin Mahkemesi başka çerçevede de karar verilen bir alem.
Bunu da kulağımızın içinde hep tutalım. Ne ola, ne bite!
YUNAN KOMÜNİST MİLLETVEKİLİ
STRASBURG kentindeyim.
Avrupa Birliği Parlamentosu Hukuk Komisyonunda bir toplantı yapılacak...
Toplantıyı bizi ilgilendiren tarafı, Türkiye ile ilişkilerde Milletvekillerin hazırladığı taslak raporu alma derdindeyiz.
Türkiye’nin AB Daimi Temsilciliğinde de söz konusu rapor yok. Bu raporu ne yapıp edip alıp Gazeteme gönderme derdindeyim.
Eski TRT’den arkadaşım Can OKANAR, o yıllarda Tercüman Gazetesi Fransa’daki Muhabiri.
Şimdi söz konusu raporu nasıl alacağız?
Ben kendimce bir çözüm buldum.
Can’a, “Bak şimdi. Yunanistan AB’ne yeni üye oldu. Ulusal Milletvekilleri kendi meclisinde seçilmiş. Kimin, kim olduğunu bilmiyor. Ben şimdi lacivertleri giyeyim. Kravat, mendil, bir de tespihimi alayım. Beni Yunanlı Milletvekili zannederler.
Biliyorsun Yunan Komünist Parti Milletvekili var. Efremides idi galiba. 90 yaşında. Ben salona girer, raporu alır, tüyerim” dedim.
Hadi bakalım neler olacak neler!..
Ben, Grand-tuvalet salona girdim…
Görevlilere “Efremides!” dedim. Beni koltuğuma götürdüler. “Rapor!” diye yüksek sesle görevlileri haşlar gibi estim. Biraz sonra dosya geldi. Türkiye raporunu çıkarıp, cebime koydum.
Baktım Efremides Efendi, salona girdi. Göz göze geldim. Selamlaştık. Yerini gösterdim ve acilen tüydüm.
Rapor 80 sayfa. Can OKANAR ile yarı yarıya böldük ve gece yarısına kadar haberi kaleme aldık. Gazetelerde haberlerimiz Anadolu baskısında çıkana kadar biraz tedirgindik ama baskı bize gönderilince keyfimiz yerine geldi. Raporun orijinalini da AB’deki Türk Daimi Temsilciliğindeki Diplomat arkadaşlarımıza havale ettik.
İşte Politikacı, Gazeteci ve Türk Diplomasisi hep birlikte geçer. Amaç Politikacıların hazırladığı görüşleri dünya okuruna en doğrusu ile ulaştırmak bizim birkaç dakikalık mutluluktur.
Eğer kaldıysa!
Dostlarıma saygılarımla,..
