Bugün sizleri biraz düşündürmek istiyorum.
Ülkenin birinde, kediden korktuğu için devamlı endişe içinde yaşayan bir fare varmış.
Rüyalarına giren kedi yüzünden huzursuz yaşayan farenin bu halini gören bir büyücü, ona acımış ve yardım etmeye karar vermiş.
İlk olarak fareyi kediye dönüştürmüş!
Kedi olan fare, bu durumdan memnun olacağına bu defa köpekten korkmaya başlamış!
Kendi kendine “Madem bu işe bulaştım, o halde bu fareyi kaplana dönüştüreyim de artık korkuları sona ersin” demiş ve fareyi kocaman bir kaplana dönüştürmüş.
Ama, o da ne?
Kaplan olan fare, bu defa da avcılardan korkmaya başlamış!
Büyücü bakmış ki, ne yapsa fayda etmiyor…
Kaplan olan fareyi yine eski haline dönüştürürken “Sen cesaretsiz ve korkak bir faresin. Bu yüreği taşıdığın sürece ben sana yardım edemem” diyerek geri çekilmiş.
* * *
Ünlü yazar WilliamShakspeare, korku ile ilgili olarak şöyle diyor:
“İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkuyor. Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmedin için. Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için. Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için. Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için. Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kıymetini bilmediği için Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için. Ve ölmekten korkuyor, aslında yaşamayı bilmediği için.”
* * *
Gözünüzün önüne kimler geldi bilmiyorum.
Ama hayat akıp giderken, bu hayatı kendilerine ve çevresindekilere zehir edenleri düşündünüz değil mi? Bu hayatta kimi insan “Fare Yüreği” ile korkarak yaşıyor. kimi de Shakspeare’in dediği gibi; korkuların içinde boğulup gidiyor.
Yaşamak bence korkmadan sorumluluk alabilmektir!
Aslında Atatürk gibi olabilmektir!
Onun gösterdiği yoldan gidebilmektir!
Çalmadan, çırpmadan, kimseyi aldatmadan, aldatmadan, kimseye eğilmeden, bükülmeden var olabilmektir.
Daha da önemlisi bu asil millete hizmet edebilmek ve onların gönlünde Atatürk gibi iz bırakabilmektir, yaşamak!..